หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง
เกิดเป็นคนท้อได้ แต่อย่าถอย
ไม่ต้องหงอย สู้เข้าไว้ ใส่ให้สุด
ใครมาขวาง ชนแหลก เอาให้ทรุด
อย่าไปหยุด สู้สุดแรง เอาให้ยับ

โดนยิ่งโดน ยิ่งเดิน ยิ่งยับ ยิ่งเยิน
ยิ่งเดินไม่ยอมถอย
เจอความผิดหวังครั้งที่ร้อย ไม่เคยหันหลังกลับ
วันนี้ยังไม่ปัง ก็ดันทุรังก็ลุยอยู่อย่างนั้น
ถ้าใครสะเออะมาขวางกัน เดี๋ยวแม่จะฟัน ให้ยับ

เก่งไม่เท่าใคร สู้เขาไม่ได้หรอกพรสวรรค์
แต่ว่าคนอย่างฉัน เอาความขยันมาแปลงเป็นไฟ
ล้มกี่ครั้งก็ไม่สะทก สะท้าน เอาวะ อย่างมากก็คลานต่อไป
เหนื่อยก็เติมแรงใจ พูดว่าไม่เป็นไรให้ตัวเองฟัง ไป

อะ ชน ชน ชน ไม่ต้องสนใจใคร
แคร์ทำไมมันก็เรื่องของเขา
ไม่มีใครชม เราก็ชมตัวเรา
ภูมิใจเราเข้วไว้

ส่องกระจกทีไร เฮ้ยทำไมมึงเก่ง
เออกูชมตัวเอง ให้มีกำลังใจ
ใครจะถ่มจะถุย กูจะลุยต่อไป
อุปสรรคหนักแค่ไหน พุ่งเข้าใส่ให้ยับ

ชาตินี้ต้องดีให้ได้ เทแรงเทใจ ใส่ยับ ใส่ยับ
อยากเก่งต้องทุ่มสุดตัว ถึงช้าแต่ชัวร์ ใส่ยับ ใส่ยับ
นินทาก็ปล่อยเขาไป บางทีหมั่นไส้ก็มีด่ากลับ
ชีวิตไม่ใช่ของใคร เราสะดวกท่าไหน ใส่ยับ ใส่ยับ

โดนยิ่งโดน ยิ่งเดิน ยิ่งยับ ยิ่งเยิน
ยิ่งเดินไม่ยอมถอย
เจอความผิดหวังครั้งที่ร้อย ไม่เคยหันหลังกลับ
วันนี้ยังไม่ปัง ก็ดันทุรังก็ลุยอยู่อย่างนั้น
ถ้าใครสะเออะมาขวางกัน เดี๋ยวแม่จะฟันให้ยับ

ชน ชน ชน ไม่ต้องสนใจใคร
แคร์ทำไมมันก็เรื่องของเขา
ไม่มีใครชม เราก็ชมตัวเรา
ภูมิใจเราเข้าไว้

ส่องกระจกทีไร เฮ้ยทำไมมึงเก่ง
เออกูชมตัวเอง ให้มีกำลังใจ
ใครจะถ่มจะถุย กูจะลุยต่อไป
อุปสรรคหนักแค่ไหน (สู้สู้สู้)

ส่องกระจกทีไร เฮ้ยทำไมมึงเก่ง
เออกูชมตัวเอง ให้มีกำลังใจ
ใครจะถ่มจะถุย กูจะลุยต่อไป
อุปสรรคหนักแค่ไหน พุ่งเข้าใส่ให้ยับ

เดี๋ยวจะฟันให้ยับ ใส่ยับ ใส่ยับ

บัวผันจะฟันยับ