เธอคือของของฉัน และฉันต้องหวง ก็ตามไปทวงจากเขา
ได้เธอคืนกลับมา กับคำว่าเรา แค่ตัวไม่มีจิตใจ
และเมื่อเขายังรัก ก็ตามมายื้อ เพื่อดึงมือเธอกลับไป
ต้องเป็นคนชนะ จะเสียอะไร ต้องการแค่เพียงได้มา

ไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น มีแต่การจะไขว่จะคว้า
ไม่เลือกว่าการได้มาจะทำร้ายใคร

ต่างคนต่างแพ้ ได้เพียงแต่รอยแผลลึกมานาน
ก็ไม่รู้ต้องเจ็บและทรมานอย่างนี้ทำไม
เหนื่อยพอแล้วพูดจริงจริง ต้องแย่งต้องชิง ต้องทำสิ่งที่ฝืนใจ
แล้วไม่ช้าวันหนึ่งก็คงมีคนถึงตาย ถ้ายังไม่มีใครหยุด

ไม่มีใครชนะ หรอกเกมแบบนี้ ที่มีคือคนบอบช้ำ
ไม่มีใครชนะ จากการกระทำ ที่ทำให้คนปวดใจ
เมื่อยิ่งรักยิ่งแค้น ยิ่งเดินยิ่งหลง ยิ่งวนในดงแห่งไฟ
ที่สุดท้ายจะรู้ ว่าไม่มีใคร ที่ไม่ต้องเปลืองน้ำตา

ไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น มีแต่การจะไขว่จะคว้า
ไม่เลือกว่าการได้มาจะทำร้ายใคร

ต่างคนต่างแพ้ ได้เพียงแต่รอยแผลลึกมานาน
ก็ไม่รู้ต้องเจ็บและทรมานอย่างนี้ทำไม
เหนื่อยพอแล้วพูดจริงจริง ต้องแย่งต้องชิง ต้องทำสิ่งที่ฝืนใจ
แล้วไม่ช้าวันหนึ่งก็คงมีคนถึงตาย ถ้าไม่มีใครปล่อยมือ

ไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น มีแต่การจะไขว่จะคว้า
ไม่สนว่าการได้มาจะเลวเท่าไร

ต่างคนต่างแพ้ ได้เพียงแต่รอยแผลลึกมานาน
ก็ไม่รู้ต้องเจ็บและทรมานอย่างนี้ทำไม
เหนื่อยพอแล้วพูดจริงจริง ต้องแย่งต้องชิง ต้องทำสิ่งที่ฝืนใจ
แล้วไม่ช้าวันหนึ่งก็คงมีคนถึงตาย ถ้ายังไม่มีใคร

นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา
นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา นา สุดท้ายก็เจ็บพอกัน